Zajmuję się pomocą psychologiczną i psychoterapeutyczną dzieci, młodzieży, osób dorosłych oraz par doświadczających różnego rodzaju kryzysów życiowych. Oprócz studiów psychologicznych ukończyłam studia pedagogiczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w zakresie edukacji wczesnoszkolnej i wychowania przedszkolnego. Uzyskałam stopień nauczyciela mianowanego. Od 2007 roku planuję, organizuję i prowadzę działania wychowawcze, edukacyjne
i profilaktyczne. Pracowałam w świetlicy środowiskowej oraz w przedszkolach. Oprócz tego doświadczenie zawodowe zdobywałam jako wolontariusz w ramach Dzielnicowego Programu Przeciwdziałania Niedostosowaniu Społecznemu Dzieci i Młodzieży „Szansa” oraz odbywając praktyki w Zespole Placówek
Opiekuńczo-Wychowawczych i w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej „Krakowski Ośrodek Terapii”.

Obecnie, zajmuje się także współtworzeniem i prowadzeniem szkoleń dotyczących pracy terapeutycznej z zaburzeniami depresyjnymi, niską samooceną, hipochondrią, perfekcjonizmem, prokrastynacją żałobą, paruresis, dermatillomanią
oraz trichotillomanią.

Nieustannie zdobywam dodatkowe kwalifikacje i umiejętności. Uczestniczyłam w wielu kursach i warsztatach doskonalących, tj.: “Terapia par we współczesnej praktyce psychologicznej”, “Diagnoza różnicowa i konceptualizacja przypadku w pracy z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu”, „Samouszkodzenia - jak pracować z młodym człowiekiem i jego otoczeniem?”, “Wprowadzenie do pracy terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą w nurcie poznawczym” , “Kreatywne interwencje poznawczo-behawioralne w terapii zaburzeń lękowych dzieci i młodzieży”, “Kryzys w kryzysie, czyli praca skoncentrowana na rozwiązaniach z cierpiącym nastolatkiem” , “Trening Umiejętności Społecznych”; “Metoda Dobrego Startu”; “Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne”; “Pozytywna Dyscyplina” i wiele innych”.

W pracy terapeutycznej kieruję się główną zasadą Podejścia Skoncentrowanego na Rozwiązaniu:
"Jeśli coś działa, rób tego więcej.
Jeśli coś nie działa, rób coś innego.
Jeśli coś się nie zepsuło – nie naprawiaj tego."

Myślę również, że spotkanie z psychologiem wymaga wiele odwagi. Jednak podjęcie takiej decyzji, daje możliwość stania się ważnym dla samego siebie.